Atdhe, lerme.....

Dua te jem ulur ne mes te sheshit atdhe
dhe ndjej kete qetesi nate
le te kem ftohte, le te kem frike
dua te jem atij sheshi ku lash fryme rinore
mengjeseve fllad endrrash
mbremjeve lot brengash
dua te jem ne sheshin atdhe
te shoh e prek zera miqsh
tu them me fal casteve qe lash pa i pyetur
sa do ish pesha e mallit
dhe ato do ti bente harrese
Ku jane valle castet e mija
lagur, diku cepit te sheshit me vese
me shprese ....me shprese
ommmmmmmm
Atdhe lerme kete cast gjumi te me zere
mbi sheshin tend
perkundur nga peshperime e dashur ....
.....e fjaleve miqesore e kujtimeve rinore
kam mall te lutem ...
...lerme.......
Madi
vjeshte tetor 2010

Ne....

Ne peshperimat e ''Dashurise...!
fjalet shkunden nga trungu i lodhur i kohes

dhe me ne fund nje -Ah...dhimbjeje
perplasje zhurmash shpirterore

Toka e rrudhur per nje jave e pak ,
shtron mbi rruge eshtra qe kercasin

Planeti brenda universit tone fizik rrudhoset
marshim kalimtaresh shtrak shtrak .

Ne, ne te gjitha gjuhet bejme planin e shekullit..
Ne, gjethet e nje trungu me pluhur kozmik
Ne ,tipik ndares stinesh ecim pa frik,
shtrak shtrak
drejt fluturimit magjik ne koh pa stine
Me grimca eklipsesh ne aora
neper duar mbajme misterin
.......te hedhur ne shpine
Vdekshmerine!

Kur gjyshet shkruajn per nipcet,
nuk shkruajn ligjerojne
nje ze i vjen cuditeshem,
me thelle se nga kraherori
.... i embel del ,
...me i embel se mjalti kur tregojne
per te thirrur ne emer gjakun e gjakut
Vargezojne .....

Kur gjyshet mengjeseve zgjohen,
hallet kane mbarruar cu duhen pasurite
nje kukull dhe lodra mbajne neper duar
e rendin si flutura me nipcet perdite

Cdo gje ka ikur larg dhe ngelur imazh
ska me hesape sa, si, dhe pse ne jete
Cdo gje eshte falur....
ne preher te perkedhel i vetmi mesazh
Qe Zoti paska hedhur Dashuri te vertete!

Keshtu kendojne e shkruajn gjyshet
sepse ujisin lendina lulesh
qe kurre nuk vyshken.

Madi maj 2010

Eja prekme Ti, qe zgjuar do te me gjesh
nen driten e shpreses qe kaq shume te kerkova
kemishen e pritjes me ty do e zhvesh
ku endren e largesie kaq here mbulova

Ti..eja dhe shih si vjen mes nesh agimi
ne syte e mi qe me nuk do te enderojne
tek buzet e mengjesit do te na ngrije shikimi
kur te ndjejme zogjte e lulet qe na pergjojne

Dhe mos e hidh me kurre varken e hikjes
lotit te ndarjes mes nesh qofte dhe nje cast...
... te me lesh malluar
nuk mund te ndez me dritezen e pritjes
neper akujt e murreve largesise ndertuar
Eja ... mos vono .....!


Eja Syri im


Eja nen kete drite oqeanike dhe me shih
si askush nuk me ka pare
vetem Ti.. vetem Ti sy magjik i shpirtit qe dhemb
sheh lotin shenderruar det ne fund kurre te thare




Neteve do te jem ne pritje te kesaj peshperime
qe sjell zeri yt nga larg dhe une marr kengen time
nen driten e henes nje lutje bej me pergjerim
te te takoj Ty Yll i bukur ,po le te behem therrime



Agimet do te me gjejne me ty perseri keshtu
perkedhelur nga rezja e pare syte e lotuar
qe prekjen vetem ender e marr ketu
ender qe s'paska kurre te mbarruar




Kete stuhi qe fati ma njohu dhe i falem
reflekton e gjitha tashme ne oret e mija
asnje kujtimi askund nuk dua ti ndalem
se vetem me Ty preka lotet dhe c'eshte ndjesia



Eja I ....eja i dashur
ne kete ishull te qete sa here ndjen breng ,eja me mua
te imagjinates ngelemi malluar gjithe jeten
po sa here ndjen mall eja te te them TE DUA

Poezia Klandestine

vargjet e mija varrur ballkoneve ,
dritareve te ketij qyteti
njezet vite i shoh tashme kudo
zbardhur e grisur nga errerat e mallit
pa ngjyren e bukur te fjales

ne murret e vjetra te ketij qyteti
qe kriperat e Adriatikut moleve ,,,,
...hedhin litaret e tyre dallge
e lene shenje kristalesh ne dritaret e mbyllura
qendron varrur dhe vargu im i pathene

poezia ime klandestine
nje pikture afashinate qe zbret si lot....
e le shenje zemrash larg te ngrira
fjalet e lira jane shpesh klandestine
njezet vjet ...
duke mermeritur fraza malli
...me doren mbeshtetur ne zemer
puth horizontin Qiell Det!

Per miqte e miqesine

Tani shkoj te fle
...dhe pse eshte dite
qetesisht me doren tende futur ne shpirtin tim
duke lene te kuqte e mullages
puthur nga vesa e mengjesit ende jashte
Falem...
...falem qe ata shpirtera te shpetojne
shpirtrat e agimeve
mbas perendimeve ku mjegullat shtrihen ne kanalet e kujteses
pa trup, pa endrra
deshirat i le te lira si ushtaret antike
qe s'mundet ti kapin
cdo vale qe si ty kthehet dhe nje shpirt shkon
e neper vale ti shkon e nje shpirt kthehet
duke kapercyer furtunat e matane kohes
ti je perseri fjale e bukur e jetes ...
Miqesi!



Miqesise..

Ne rrugen e Durresit u ndame miqte e mi
duke rendur drejt kohes qe tabllo endrrash kishim krijuar
trotuarit tashme thyer i lame zerin tone jehone ''do te vij,,
duke qeshur e qare me ndjesite rinore pa shijuar

supit djaloshare derdheshin floket kacurela te mikes
buzen e lamtumires tatuazh sot ,gjoksit rrin
kur u ndame ,atje ku gjetem rrugen e ikjes
mbas mjegulles vjeshtake lame me te bukurin kujtim

Ate cope qiell me vehte e morrem si pentagram te kenges
tani larg
me ju miq e ndava pa menduar
rrugeve te ftohta do ecja ne rrudhat e gjalla te brenges
morra kitaren duke vene notat
sa me keni munguar
sa me keni munguar....

Kam ardhur te gjej kaq here nje lot te pa thare ende
sy mbeshtetur Dajtit, bulevardit, pazarit vjeter emrin e tyre belbezoj
sa vetmi, zhurme qe heshte brenda meje dhembeshem
rrjedha e lumit Lane ashtu lodhur derdhur ne dete
kengen e mallit per ju brigjeve te tjera ma dergoj

sjell perseri ketu zerin tim te kenges se malluar
dedikuar brezit tim ne emer te miqesise
me kete rini sot rritur prane meje merguar
te ndjej shijen e atdheut qiellin tim te dashurise


Dhe pastaj.miqesisht. ...

Shelgut lotderdhur degezat ja gershetoj...
te kesaj pranvere ja hedh kurore, lulet e shpreses...
portat e largimit ende rrine hapur....
ku hyjne e dalin renkimet e harreses
Miqte e mi...
......Une dhe stinet
rrime ulur... ,
...tryezes me mbulese kujtimesh i hedhim therrime malli
e gishterinjte ngjyejm tastierave te uritur cdo dite
nuk jemi vetem...ah.. . sigurisht
sepse me takimin e heshtur
...nuk mbushen udhet driteverbuese te largimeve
keshtu gjithmone malluar diku jemi sinqerisht!

El Loco

Dedikuar ty mik i shtrejte Salvatore Stica Toti!
Duke pritur nga yjet te me flisnin nje fjale
Ndjeva doren tende supeve te mija ngadale
Buzeqeshur me pyete ..
ne cilen gjuhe po lutesha drejt qiellit mahnitur
ne brigjet e nje lumi ,
qe bregut me kish ndaluar
dhe une e gateshme sikur Ty te kisha pritur
te fola kaq gjate per vendin e malluar
qe syve me kish mbetur pikloti ngrire
Degjoje per nje vend qe dukej si perralle
Me male magjik , shekullore kala te veshur me njemije e nje dritare
degjoje dhe tabllos i vije ngjyre blu
si endrra ime humbur flu....
E buzeqeshje me gjuhen time shpirterore
qe dukej si peshperime me eren
imazhi yt me erdhi kaq qiellor
vjeshtes se asaj dite mi solli pranveren
Pikturen e atij casti mbaj varur ne murrin e kujteses
pasi ishte shtytja ime pare
drejt lumit Piave te marr udhetim e jetes
qe shfaqej cdo dite me te reja enderrim
e kaq here mi vure ngjyre dhe rrezatim
Vjeshta...me njohu dhe me ndau nga Ty
si gjethet bie sot ky lot i vargezuar
Falme nese me sheh dhe ndjen merzi
nga loti qe faqeve me paska tradhetuar
Te gjithe jemi straniere me thoshe..
Mos i merr si halle shkallet e kohes pa koh
kemi shkak te prekim mundesine
per sa zgjodhem ndalesen ne Toke dhe vetmine
Lindur vetem dhe udhetare gjithnje e kudo
Ndaj buzeqesh dhe jep dashuri mos gjyko
dhe pse shpesh ndihesh e gjykuar
Jemi ne shkallen e njerzimit te harruar
perderisa askush me nuk ndjen dhe nuk shikon
kjo fjale te ngushellon?
Nese zgjohemi nga kjo enderr Jete
Pasi Vdekja nuk ekziston...
vetem udhetojme ...
ne barken e eksperiences
atehere ndjejme qe e gjitha mbetet Iluzion!
Une ne peshperimen e eres do te te kerkoj
sepse e di qe nese hesht zhurma e genjeshtert
tingujt e zerit tend mbetur aty tek pema do ti degjoj!
E lame ketu te miren miku im....keshtu do te kujtoj
Madi 20.09.2008Treviso IT

Me pas...

Ne katin e peste te kohes

231 shkalle

ne ballkonin e kujtimit ,ngel lulja e jetes

e vetmja shenje qe i leme prekjes

nga dikush tjeter gdhendet emri ,

pastaj...

....ne Porten Infinite...

pas vdekjes!

...kaq here te dergova mesazhe cod dashurish

telepatikisht sigurisht...

sepse rrojme ne castin e pa ndjeshmeris

ne ate klik emocionesh imagjinare

nuk ka mundesi

....kjo eshte gjuha ime edhe keshtu heshtur

ende cod i panjohur shifrash

germat kthehen puthje po edhe plumba shpirteror

Ndjesia ne mollza te gishtave tregues godet

me gjuajtje thonjzgjatur qe mbajne baktere krizash mendore

e flene qetesisht

qepallat qe kycin sy te lotuar e mendje te cprishur ,

per pak ndjesi...

Ndergjegje do te thote....

Urrejtja, eshte nje kujtim i larget

Kenge mesgushti

Ne kete hyrje gushti ku frymezimi behet pike djerse
e shket gjoksit malluar
po shkruaj vertete per ty,
sepse ndjeva qe zemra brenda te me trokase
keshtu te dy pa u ndare askund ,
me kete dashuri ende te pa-ngopur ende te pajetuar..
dua syte e tu oqean pafund
qe nxehtin e gushtit ta shuaj kengen mesgushtore ta ngas
Gushtit nuk le kengen te me flere
,dhe buzeve u ve pentagram
gati bej notat qe reve shamilehta te lekundin
cepat gishtrinjeve te holle rrezeve diellore ..
.. te zbresin si puthjet aty te me behen kenge qiellore
Po ''Ty ''une te quaj vehte dhe pse prane te kam,
ndej mall sepse me je frymezimi ,
me ishe endrra ne breng... ....
sot qetesi , fllad mengjesi, neteve me kthehesh yll
Prekje eja, eja me prane, koken mbeshtetma prane ballit tim
... dhe ...lexome sy mbyllur mendimin
Jetes tjeter shija drejtimin per ku dhe kur,
aty leme prap te dy takim perseri per Udhetimin!