vargjet e mija varrur ballkoneve ,
dritareve te ketij qyteti
njezet vite i shoh tashme kudo
zbardhur e grisur nga errerat e mallit
pa ngjyren e bukur te fjales
ne murret e vjetra te ketij qyteti
qe kriperat e Adriatikut moleve ,,,,
...hedhin litaret e tyre dallge
e lene shenje kristalesh ne dritaret e mbyllura
qendron varrur dhe vargu im i pathene
poezia ime klandestine
nje pikture afashinate qe zbret si lot....
e le shenje zemrash larg te ngrira
fjalet e lira jane shpesh klandestine
njezet vjet ...
duke mermeritur fraza malli
...me doren mbeshtetur ne zemer
puth horizontin Qiell Det!
