Hej...ngadale kur vend te me nderosh,
gjembat e mi shpojne akoma, njesoj si me pare
mijra kilometra prej ketej te me largosh
dhembja ime hidhur ndihet edhe pse i thare!
Erdhen ngadale germat e para fluturake te debores
mbi floket e mi te zinj rane ngadale
mbi duart e buta te shkruajn Lamtumire
ty shekull qe te jetova dhe ne vitin e shtate !
Shoh yjet qe puthen
...cdo stine aty...nen arren e mocme
dimrit bashkojne shpirt e kenge ...
mbi vesen luleve te ngrira
deshirat pushojne albergeve te heshtura te kohes
pergjithmone!
... duke marre ne enderra dhe syte e mi...
matan maleve
te zhveshur bardh e zi ,
larg edhe kujteses!
Hene pasqyre e vdekjes se prekeshme
akoma diejt universal , mbi tenden fytyre te bardhe
japin shkelqimin e genjeshtert
tu besh ndjesive te besojne pavdekshmerine !
Te kam thene dikur jam nje trandafil i eger
me qiellin kam lidhur besen natyrisht
me aromen time deh keputja jote tinzerisht
po edhe mua me ben te ndihem tjeter!
madi
dhjetor,2007
