150863....
E kthej koken mbrapa
dhe vargun e viteve nuk le me te me perqeshe
...si dikur neper rrezimet e deluzionet rinore
ndaloj stacioneve
ku ka mbetur ndonje kuti e mbyllur e ndesh
me ndjesite e bukura
ku tingujt e sokakeve beratase me marrin per dore
trokthet e kujave Mangalemit behen rrahje zemre tashme
qetesisht sy mbyllur tek me shfaqet vargu i viteve embelsisht
Une qesh tashme qesh,
sepse te gjitha i kam ndjere
,te pandare lotet, harresen, vetmine ,
miqte, udhetimet ...deri hapin e pare,
kam ndjere puthjen e pare te dashurise ,
rrugices kalldrem derdhur,
gure cmuar,
Atje shkojne kujtimet , ku linda,
ku jetes i morra krahet,
ku u ndjeva e dashuruar
Vargun e viteve ne mesgusht nuk e le te me perqesh
.....sepse tashme ne kete ndalese kuptoj
kam lindur mes dashurise dhe jeta me dashuri me ka fituar
ta jape sa mundem
dhe kohes ti le te vetmin vegim me vargje e kenge ,
plot dashuri bere nga shpirti im
Ndalesa e mesgushtit ma jep krahun e nje viti te ri...
tek shoh frutin e frutit sot,
45rrenje dikur i mbolla ..... ....
e marr vec arome Shanel e Lumturi!
